گلپر

گلپر گياهى است از تيره چتريان كه دو ساله مى‏باشد. اين گياه در همه اماكن كوهستانى معتدل نيمكره شمالى مى‏رويد و در ايران نيز فراوان است.

داراى برگهايى پهن مى‏ باشد، گلهايش زرد رنگ و ميوه رسيده‏اش به شكل فلس هاى نازكى مى‏باشد كه دانه كم ضخامتى را در بر دارند.

به گلپر، كوله پر، گياه حلتيت طيب، انجدان طيب، انجدان سفيد، اسفندليون نيز معروف است.

ساقه‏ هاى ضخيم و برگ هاى بزرگ دارد و بيشتر در نقاط مرتفع مى ‏رويد و از برگها و جوانه‏ ها و غنچه ‏هاى ناشكفته و دانه‏ هاى آن استفاده مى‏ شود.

سابقا كه آنتى‏بيوتيك‏ها كشف نشده بودند، بويژه گلپر را براى معالجه سوزاك بكار مى‏ بردند. ميوه گلپر ضد تشنج و ريشه و برگش هضم كننده غذا هستند.

مقدار مصرف آن از ميوه يا برگ يك قاشق دسرخورى در يك فنجان آب جوش است كه بايد ده دقيقه دم بكشد و هر روز سه فنجان از آن را بين اغذيه مصرف كنند.

شليمر معروف در كتاب خود نوشته است كه گلپر در كوههاى توچال زياد مى ‏رويد و داروسازان ايرانى عقيده دارند كه حلتيت الطيب ميوه گياهى شبيه به گلپر است و حال اين كه طبق مطالعاتى كه در اين باره كرده ‏اند اين عقيده اشتباه است و حلتيت الطيب كمترين شباهتى از حيث مواد شيميايى با گلپر ندارد. بايد گفت كه تخم انجدان با تخم‏ گلپر فرق زيادى دارد.

گياهى است علفى چند ساله و كليه اعضاى آن معطر مى‏ باشد. ميوه آن تخم مرغى كمى ضخيم و معطر به رنگ سبز تيره به طول 1- 5/ 1 سانتى‏متر است. اين گياه در دامنه‏ هاى البرز، شميرانات و ييلاقات اطراف تهران. و گچسر و در مناطق غرب ايران بطور خودرو مى‏ رويد.

خواص:

گلپر ضدعفونى كننده و ميكروب كش قوى است. خوردن مقدار كم آن موجب نشاط و در هضم غذا موثر مى‏ باشد. اشتها و ترشحات معده را زياد و سموم بدن را دفع مى‏ كند.