سرکه انگور 810

سرکه انگور معمولی

ذائقه: ترش.

مزاج:

سرد و خشك 2 درجه و يك حرارت لطيف دارد.

مقدار خوراك از 6 تا 12 گرم.

خواص: محلل و قابض و مسكن درد و رادع مى‏باشد. رطوبت زياد را خشك مى‏كند در

سوراخهاى جلدى اثر مى‏كند، بدين دليل آن را در ضمادهاى جلدى مخلوط مى‏ كنند. در مرض‏هاى سرسام و تب تند آن را با روغن گل و گلاب مخلوط نموده بر پارچه مى‏ مالند. و بر روى سر قرار مى‏ دهند مفيد است. مشهّى است در مرض‏هاى وبايى، مثل حيض ميكروب‏ها را مى‏ كشد. و شربت آن نافع تب صفراوى مى‏باشد، اگر سنگ سيماب را گرد كرده سركه را روى آن بريزند. و بخار آن را به گوش برسانند چركهاى گوش را خارج مى‏كند.

مخزن المفردات مى‏نويسد: آن را از انگور و نى به‏طور تخمير درست مى‏ كنند. و طريقه درست كردن آن را بدين صورت نوشته است: آب ميوه را گرفته در ظرفى مى ‏گذارند و كمى هم سركه بر آن اضافه نموده در ظرف را ببندند. و در آفتاب بگذارند چكاندن آن نافع درد و كرم گوش مى ‏باشد، در درد دندان و مرض خناق و ورم لثه آن را قرقره مى‏ كنند مفيد است. شربتى از آن درست مى ‏كنند كه آن را سكنجبين مى‏ گويند قى را مى‏ بندد و مضر براى اعصاب و باه است.

مصلحش: عسل.بدلش: آب ليمو.

بستان المفردات، اسم هندى آن را كانجى نوشته است و مضر براى باه و اعصاب نوشته و مصلح آن روغن بادام شيرين و عسل خالص است.

عمرو بن بزيع گويد: وارد منزل امام باقر عليه السلام شدم كه سركه و روغن زيتون مى‏ خورد. در ظرفى سياه كه در وسطش قل هو اللّه احد نوشته شده، فرمود: ابن بزيع نزديك بيا و نزديك رفتم. با حضرت خوردم سپس چند جرعه آب خورد و باقى را به من داد و خوردم.

امام صادق عليه السلام فرمود: سركه و زيتون از غذاى پيامبران مرسل است. باز حضرت صلى الله عليه و آله فرمود: خوب خورشتى است سركه، زهره صفرا را مى‏ شكند. و فرمود: لقمه را درون سركه بردن و خوردن شهوت را مى‏برد.

امام صادق عليه السلام فرمود: محبوبترين چيزى بر رسول اللّه كه لقمه را درون آن فروبرند سركه، و محبوبترين سبزيها نزد آن حضرت حوك (باذروج) بود.

رسول خدا صلى الله عليه و آله سركه را تمجيد فرمود.

امام صادق عليه السلام فرمود: سركه عقل را محكم مى‏ كند.

باز فرمود: مادر غذا ابتدا به سركه ميل مى‏ نماييم، چنانكه ديگران نمك را ابتدا ميل مى‏ كنند.

سرکه انگور معمولی