فارسى: زعفران، كركيماس، نجوان، زرد.
عربى: خناه، هنيقان، شعور صقاليه، حلوق، رهقان، ريهقان.
يونانى: قروقس، قروقوس، قروتوس، قرقيونوس، قيوقوس.
سانسكريت: كاشميرج، كنكم، باهليك، شونتاهوئى، كسماتك.
انگليسى:SAFFRON
لاتينى:CROCUS
لاتينى:CROCUS SATIVVS
بوته زعفران تقريبا به اندازه 20 سانتىمتر يا كمتر رشد مى كند. برگ آن مانند ياسمين و بيخ آن مانند پياز نرگس مى ماند. گل آن در رنگ و شكل مانند گل سورنجان است.
داخل گل تارهاى زرد مايل به سرخى دارد، آن را زعفران مى گويند.
زعفران گياهى است پايا و بصلى از تيره زنبقي ها، داراى ساقه زيرزمينى كه از دو پياز خارج مى شوند. پيازهاى آن سخت و مدور و گوشت دار و پوشيده از غشاءهاى نازك و قهوهاى رنگ است. قسمت مورد استفاده اين گياه ناحيه انتهايى خامه و كلاله آن است كه به نام زعفران خريد و فروش مى شود. بوى زعفران قوى و معطر و طعمش تلخ و كمى تند است.
زعفران داراى يك روغن مايع فرّار و ماده رنگينى است كه تارهاى پيچيده آن رنگ نارنجى دارد. و داراى خواص نيروبخش، قاعده آور، محرك باه، مقوى اعضاء و اعصاب، مدر بول و حيض، مسقط جنين و براى معده و لثه و سينه خوب است و مسكن درد دندان است. دمكرده 15 گرم آن در يك ليتر آب در معالجات اختلال قاعدگى آثار مهمى دارد. زعفران درد كمر و تشنج و سرفه، هيسترى، درد معده را از بين مى برد و ادرار و عرق بدن را خارج مى سازد. ولى زنهاى حامله بايد از آن پرهيز كنند.
زعفران اسم عربى است و به سريانى كركم، در انگليسى بناقران و به هندى كيسر و كمكم و كنگم و كنكون مى گويند و آن تارهايى است شبيه به عصفر و بسيار خوشبو و زرد تيره رنگ مايل به سرخى كه از اندرون گلى ظاهر مى شود.
خواص درمانى: 1- آن را بخوريد، تحريكات دماغى را كم مى كند. خروج ادرار و تعريق پوست را زياد مى نمايد. خون را غنى مى كند و جريان آن را تسهيل و تسريع مى نمايد، براى بيرون ريختن دانه هاى سرخك مفيد است. دردهاى معده و عصبى، تشنج و سرفه هاى تشنجى و هيسترى را درمان مى كند. اخلاط بلغمى مغز و دستگاه عصبى را دفع مى نمايد، قلب را تقويت مى كند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.