برگ تره گياهى است خودرو كه در بيابانها، دشتها و دامن كوهها مى رويد. گل و برگ و پياز آن شبيه به نرگس است. آن را سرخ كرده مى خورند در ميان كردها جوشانده و سرخ كرده آن را براى دفع سرفه و يبوست به مصرف مى رسانند.
عربى: كراث.
فارسى: كالوخ.
اصفهانى: اتره.
ديلمى: كوار.
لاتينى: كويركيسو، بوبوكبود.
يونانى: باباسينا، براسمن، بقول بعضى انجيده.
سريانى: عطارا.
رومى: فقلونا.
هندى: گندنا، پيازى.
انگليسى:lake onion .
لاتينى:.allium porum
برگ تره، سبزى معروف است در باغهاى گندم نخود زياد مى شود. برگ آن مثل برگ پياز مى ماند نيز مثل پياز برآن گل در مى آيد. تخم آن نيز مثل پياز است كراث را ناپخته و پخته مى خورند.
كراث الثوم، كراث الكرم، گندنا دشتى آن هم قسمى پياز است و لكن خيلى تند است.
اسانس تمام اقسام تره باعث اشكريزش مى شود. ويتامينC در برگهاى سبز بخصوص تابستانى آن فراوان است. بعلاوه ويتامينهاىB 1 وB 2 نيز دارد تره فرنگى در احتباس ادرار و اورمى ها موثر است. و سرشار از ويتامينC و مقدارى آهن، آهك، فسفر، گوگرد، پتاسيم و … مى باشد و ملين خوبى بوده آنچه هست. به خارج دفع مىنمايد. تره فرنگى داراى اسانس سولفو ازته است. كه در روماتيسم، سنگهاى كليه و مثانه و احتباس ادرار و اورمى و دردهاى مفاصل و دردهاى كليه و مثانه موثر است. و از پخته تره شربت درست كنند و صبح و شب بخورند جهت سرفه و زكام و آنژين خوب است.
تره از رازى:
كراث (نوعى تره) چون سبزى تره بدن را گرم مى كند. و سردرد مى آورد در صورتى كه به خوردن آن ادامه دهند و اصرار ورزند چشم را تار مى سازد. جلوى اين اثر پر ضرر را سركه و ساير موادى كه مانع از بالا رفتن بخار از معده به طرف سر مى گردد، مى گيرند.
اين سبزى براى بواسير و بادهاى غليظ معده مفيد است. اشتها را باز مى كند و نيروى جنسى را تحريك مى نمايد. و به زيادهروى در اعمال جنسى كمك مى كند. براى مزاجهاى حار نافع و بعكس براى اشخاصى كه استعداد چشم درد داشته يا مبتلا به سردردى مى باشند. كه از صعود بخار معده به طرف سر عارض مىگردد زيان بخش است.[1]
[1] نورانى، مصطفى، دائرة المعارف بزرگ طب اسلامى (نورانى)، 12جلد، ارمغان يوسف – قم، چاپ: اول، 1384 ه.ش.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.