سرطان تجارتی پر سود یا بیماری نفس گیر!

 چكيده:

 ( پاتريك رايتگان )
 امروزه بايد به سرطان به مثابه پديده‏اى فراتر از يك بيمارى صرف نگاه كرد. ده‏ها سال است كه پزشكان، جراحان، پژوهشگران و… به بررسى و تحقيق در اين باره پرداخته ‏اند و اين در حالى است كه نه تنها از دامنه گسترش آن كاسته نشده كه شاهد ابتلاى بيش از پيش مردم، به ويژه در كشورهاى توسعه يافته، به اين بيمارى مى‏باشيم، اما جداى از اين پديده، هم اكنون سرطان به تجارتى بس سودآور مبدل شده، به طورى كه زمينه فعاليت كارتل‏ هاى بسيارى در بخش‏هاى دارويى، جراحى، تحقيقاتى و… را فراهم آورده است.

پشت پرده بیماری سرطان چه میگذرد؟؟

 هم اكنون در بريتانيا، حدود يك سوم بيماران اين كشور را افراد مبتلا به سرطان تشكيل مى‏دهد. دو نفر از هر پنج نفر در اين كشور، يا از اين بيمارى رنج مى‏برند و يا بدان مبتلا خواهند شد. در صورتى كه اين آمار رسمى را بپذيريم، يعنى ابتلاى 30 درصدى در سال 40) 1980 درصد در حال حاضر و 50 درصد در سال 2010)، در سال 2080، اين رقم به 100 درصد خواهد رسيد.

 بررسى‏هاى به عمل آمده در طى پنج سال، بيانگر آن است كه ميزان بهبودى سرطان‏هاى مختلف بدين قرار است:

امار ابتلاء به سرطانهای مختلف

 سرطان معده – 5 درصد / سرطان شش، برونشيت و ناى – 5 درصد / سينه – 50 درصد/ سرطان مرى – 5 درصد / سرطان روده بزرگ – 22 درصد / سرطان لوزالمعده – 4 درصد / سرطان كبد – 2 درصد.

 هم اكنون نيز هيچ گونه  افزايش قابل توجهى در ميزان بهبودى بيماران مبتلا به سرطان در سال‏هاى اخير مشاهده نشده است.

سرطان همواره كارتل‏هاى فعال در بخش‏هاى دارويى، جراحى، پرتو درمانى و تشريح جانوران، در رفتارى بى‏رحمانه، هرگونه تلاش در راستاى پرداختن به رژيم‏ها و شيوه‏ هاى درمانى منطقى را نوعى بلاى تهديد كننده براى بشر معرفى مى‏كنند

 اما از بعدى ديگر، تجارت سرطان پس از رقيب بزرگترش يعنى صنعت پتروشيميايى، در رتبه دوم قرار دارد. در طى بيست سال يعنى از سال 1970 تا 1990 تنها در آمريكا، چنين تجارتى حدود يك تريليون دلار )هزار ميليارد دلار( را به خود اختصاص داده است. در صورتى كه چنين سهمى را براى بريتانيا نيز قايل شويم، اين رقم در اين كشور، سالانه چيزى بين 3 تا 6 ميليارد پوند مى‏باشد.

 توجه به اين آمار و ارقام، خود دليلى براى درك اين مسأله است كه چرا همواره كارتل‏ هاى فعال در بخش‏هاى دارويى، جراحى، پرتو درمانى و تشريح جانوران، در رفتارى بیرحمانه، هرگونه تلاش در راستاى پرداختن به رژيم ‏ها و شيوه‏ هاى درمانى منطقى را نوعى بلاى تهديد كننده براى بشر معرفى میكنند. اما سرطان خود محصول عواملى متعددى است كه عملاً اين عوامل مورد تبليغ و يا واقعاً مورد غفلت بخش‏هاى درمانى و بهداشتى حرفه پزشكى قرار گرفته است. رژيم‏ هاى غذايى تجويزى پزشكان، واكسيناسيون، آنتى ‏بيوتيك‏ ها، استروئيدها، راديوگرافى و عكس‏بردارى‏ هاى متداول، آفت‏كش‏ها، علف‏كش‏ها، حلال‏ها، رنگ‏ها، مواد شوينده و نيز مواد شيميايى همچون فلورايد در آب‏هاى آشاميدنى، راديو درمانى، آلودگى‏هاى ناشى از انرژى‏ هاى برق و هسته‏اى و… همه و همه از عوامل اصلى ابتلا به سرطان محسوب مى‏شوند.

 اما اين بيمارى صرفاً به انسان‏ها خلاصه نشده است و حيوانات خانگى و در رأس آن سگ‏ها را نيز به خود مبتلا ساخته است. از ميان جمعيت هفت ميليونى سگ‏هاى خانگى در انگلستان، سالانه چيزى بالغ بر يك ميليون سگ از سرطان و يا در نتيجه معالجه اين بيمارى از بين مى‏روند و اين رقم، پنجاه برابر ميزان ابتلاى انسان‏ها به اين بيمارى است كه اين ميزان شديد ابتلا نيز چيزى جز نتيجه برنامه‏هاى واكسيناسيون، آنتى‏بيوتيك‏ها، استروئيدها، راديوگرافى، آفت‏كش‏ها، حلاّل‏ها، رنگ‏ها، مواد شوينده و نيز استفاده از مواد شيميايى همچون استفاده از فلورايد در آب‏هاى آشاميدنى، آلودگى ‏هاى ناشى از انرژى ‏هاى برق و هسته‏اى و… از عوامل اصلى ابتلا به سرطان محسوب مى‏شوند.

 واكسيناسيون تأييد شده توسط دام‏پزشكان، استفاده از آنتى ‏بيوتيك ‏هاى حيوانى، اسپرى‏هاى ضد كك، آفت‏كش‏ها و نيز غذاهاى گوشتى كنسرو شده مخصوص اين حيوان نيست.

 امروزه سرطان به شدت در حال نابود ساختن انسان‏ها، سگ‏ها، گربه ‏ها و… است. در مورد حيوانات اهلى پرورش يافته در دامپرورى‏ ها هم وضع به همين منوال است و نشانه‏ هاى ظهور اين بيمارى مشهود است؛ و تنها تفاوت آن با حيوانات خانگى، كشتار پيش از موعد آن‏ها براى تأمين غذاى انسان‏هاست كه بروز و گسترش آشكار آن را نامحسوس ساخته است.

 اما سرطان بيش از هر چيز، يك مشكل ناشى از تغذيه است: رژيم غذايى مهلك بريتانيايى‏ ها يعنى استفاده مفرط از گوشت، لبنيات، تخم‏مرغ، كربوهيدرات‏ها، نمك طعام و تركيبات شيميايى مختلف به همراه حجم زيادى ميوه و نان سفيد كه همه و همه اين غذاها و ميوه‏ها، مملو از آفت‏كش‏ها و سموم مختلف مى‏باشد؛ سمومى كه خود نسخه‏ هايى براى ابتلاى به سرطان هستند.

 در سال 1999، شاهد هفتصد ميليون تجويز دارو توسط پزشكان بريتانيايى بوديم كه اين تجويزها شامل انبوهى از واكسن، آنتى‏بيوتيك، استروئيدها، داروهاى مسكن، داروهاى ضدالتهاب و… بوده كه همه و همه به مثابه هجومى عظيم عليه سيستم دفاعى بدن آدمى محسوب مى‏شود.

 در جوامعى همچون بريتانيا، ميزان استفاده از واكسيناسيون به 98 درصد رسيده است. اين واكسن‏ها كه عمدتاً حاوى ويروس‏ها و پروتئين‏هاى مشتق شده از حيوانات مختلف، متانول، جيوه، آلومينيوم، اسيدكربنيك و… مى‏باشد، با تزريق مستقيماً وارد خون شده و سپس به سلول‏ها و اندام اصلى بدن وارد شده و سيستم دفاعى بدن توان مقابله با آن‏ها را ندارد.

 هنگامى كه مواد بيگانه‏اى از حيواناتى همانند سگ، ميمون، گوساله، جوجه و… وارد جريان خون بدن انسان مى‏شود، اين مواد احتمالاً ساختار ژنتيكى را با تغييراتى همراه مى‏سازند و حتى به تكثير و جهش در بدن مى‏پردازند كه در چنين شرايطى، سرطان بيش از هر چيز، يك مشكل ناشى از تغذيه است: رژيم غذايى مهلك بريتانيايى‏ ها يعنى استفاده مفرط از گوشت، لبنيات، تخم‏ مرغ، كربوهيدرات‏ها، نمك طعام و تركيبات شيميايى مختلف به همراه حجم زيادى ميوه و نان سفيد كه همه اين غذاها و ميوه‏ها، مملو از آفت‏كش‏ها و سموم مختلف مى‏باشد.

 سيستم دفاعى بدن نمى‏تواند بين سلول‏هاى خودى و غيرخودى تمايزى قايل شود.

 استفاده از فلورايد در آب كه براى نخستين بار به دست دولت‏هاى آلمان نازى و اتحاد جماهير شوروى رواج يافت، هم اكنون در سراسر دنيا به يك شيوه رايج تبديل شده است. اين ماده علاوه بر آن كه ماده‏اى آرام‏بخش محسوب مى‏شود، ماده‏اى بسيار سمّى، نابودكننده آنزيم‏ها و مقاوم در برابر سيستم ايمنى بدن مى‏باشد. با مقايسه دو شهر بيرمنگهام و منچستر در طى سال‏هاى 1971 تا 1977 كه در اولى از اين ماده در آب آشاميدنى استفاده مى‏شد و در دومى هيچ گونه استفاده‏اى از آن به عمل نيامد، مشخص شد كه همه ساله، مرگ هزار نفر از مردم بيرمنگهام، در نتيجه استفاده از همين فلورايد موجود در آب آشاميدنى بوده است.

 همچنين استفاده معمول و بى‏دغدغه از اشعه ايكس در شناخت بيمارى‏هاى مختلف كه امروزه به راهكارى عادى در حرفه پزشكى تبديل شده، خود از تهديدكننده‏هاى اصلى سلامت بشر و از عوامل جدّى ابتلا به سرطان است. دكتر جان گفتمن در آغاز دهه هشتاد متذكر شد كه مرگ سالانه دوازده هزار آمريكايى، نتيجه سرطان‏هايى است كه محصول استفاده از اشعه ايكس بوده است. همچنين وى در گزارشى اعلام نمود كه سه چهارم سرطان‏هاى سينه، نتيجه استفاده از اشعه ايكس است و اين جداى از آن حجم عظيمى از افرادى است كه از پرتو درمانى استفاده مى‏كنند. وى در ادامه اين گزارش، به اين مسأله اشاره مى‏كند كه: »من بر اين باورم، آن چه را كه اساتيد ما از آن به عنوان ميزان كاملاً بى‏خطر استفاده از اشعه ايكس در معاينه لوزه‏ها، غدد لنفاوى و غده تيموس نام مى‏بردند، بعد از گذشت ساليانى، به انبوهى از تومورهاى تيروئيدى تبديل شد.

 اما پزشكى جديد در برخورد با اين بيمارى چه راهكارى را اتخاذ نموده است. قديمى‏ترين شيوه در برخورد با اين بيمارى، عمل جراحى بوده و هست. عقيده بر اين بوده كه برداشتن غده سرطانى به درمان بيماران مى‏انجامد و اين در حالى است كه در چنين رويكردى، به اين حقيقت كه سرطان بيمارى است كه نه يك قسمت از بدن كه همه بدن را شامل مى‏شود و تنها در بخشى از بدن و در قالب يك غده نمود پيدا مى‏كند، بى‏توجهى شده است.

استفاده از فلورايد در آب كه براى نخستين بار به دست دولت‏هاى آلمان نازى و اتحاد جماهير شوروى رواج يافت، هم اكنون در سراسر دنيا به يك شيوه رايج تبديل شده است. اين ماده علاوه بر آن كه ماده‏اى آرام‏بخش محسوب مى‏شود، ماده‏اى بسيار سمّى، نابودكننده آنزيم‏ها و مقاوم در برابر سيستم ايمنى بدن مى‏باشد.

تجربه به خوبى مشخص ساخته كه برداشتن غده سرطانى به كمك عمل جراحى، به مثابه مجازات مرگ بيمار مى‏باشد.

 و اما شيمى درمانى نيز مستلزم استفاده از داروهاى بسيار سمّى شيميايى‏اى است كه بيمار را پيش از نابودى بيمارى، از پاى در مى‏آورد. اين گونه داروها كه براى مقابله با رشد سريع سلول‏هاى سرطانى و غيرسرطانى طراحى شده‏اند، همه بدن را متأثر از خود مى‏سازند كه ريزش مو، حالت‏هاى تهوع شديد، استفراغ، اسهال، گرفتگى عضلات، ناتوانى جنسى، عقيم شدن، خستگى و درد مفرط، نابودى سيستم ايمنى و بالاخره گسترش سرطان و مرگ از پيامدهاى آن است.

 بر طبق آمار و ارقام ارائه شده توسط مقامات بهداشتى، تنها حدود دو درصد از كسانى كه از شيمى درمانى استفاده مى‏كنند، بعد از پنج سال استفاده از اين شيوه، »زنده« هستند و »زنده« در چنين ادبياتى، يعنى آن كه از لحاظ بالينى »مرده« نيستند.!!!

 پس از كشف راديوم، از اين ماده در بخش‏هاى مختلف استفاده‏هايى به عمل آمد و ويژگى‏هاى آن سبب شد كه برخى پزشكان ديوانه‏وار به استفاده از اين ماده در درمان سرطان اقدام نمايند. اگر چه اين شيوه بعضاً با كوچك شدن غده‏هاى سرطانى همراه شد، اما شاهد افزايش هزار درصدى بهاى اين شيوه درمانى و خلق يك صنعت چندين ميليارد دلارى شديم؛ صنعتى كه سرسوزنى مبناى علمى ندارد.

 اما آمار بازماندگان استفاده از شيوه‏هاى مختلف درمانى سرطان كه پس از استفاده از اين شيوه‏ها تنها تا مدتى به حيات خود ادامه داده‏اند، بدين قرار است:

 عمل جراحى – 22 درصد

 پرتو درمانى – 12 درصد

 تركيبى ازعمل جراحى و پرتو درمانى – 6 درصد

 شيمى درمانى – 1/6 درصد

 شيمى درمانى و شيوه‏هاى ديگر – 2/5 درصد

 به رغم چنين حقايقى، نه تنها هيچ يك از اين شيوه‏ها در عرصه صنعت سرطان متوقف نشده بلكه روز به روز بر حجم آن‏ها افزوده شده است.

 دكتر جان گفتمن در آغاز دهه هشتاد متذكر شد كه مرگ سالانه دوازده هزار آمريكايى، نتيجه سرطان‏هايى است كه محصول استفاده از اشعه ايكس بوده است. همچنين وى در گزارشى اعلام نمود كه سه چهارم سرطان‏هاى سينه، نتيجه استفاده از اشعه ايكس است و اين جداى از آن حجم عظيمى از افرادى است كه از پرتو درمانى استفاده مى‏كنند.

 بى‏شك سرطان شيوه‏اى مقبول براى خودكشى آن‏هايى است كه اميد به زندگى را از دست داده‏اند و اين حالت، خود مهم‏ترين عامل گسترش بيمارى در فرد مبتلاست، اما رسوايى بزرگ چنين تراژدى غمناكى آنجا است كه حتى زمانى كه بيمار مبتلا به سرطان، اميد زيادى براى بقا و مقابله با چنين عارضه‏اى را دارد، در اثر درمان‏هاى مهلك و بى‏فايده سرطان، به دست پزشكان از پاى در مى‏آيد.

    منبع: www.truthcampaign.ukf.net