درمان بیماری های دستگاه تنفسی ریه

درمان بیماری های دستگاه تنفسی ریه

قاعده: ۷۰ داروی اسلامی برای هر مرض

     بیماری های دستگاه تنفسی شامل؛ سرماخوردگی، ذات الجنب، سل، انواع سرفه، گرفتگی بینی، برونشیت، آسم و تنگی نفس و… سایر امراض تنفسی، غالبا از سردی همراه با عفونت هستند و مقدار کمتری از غلبه گرمی است. همه داروهای روایی مجاری تنفسی با لحاظ قواعد مزاج و رعایت اندازه و زمان و ترکیب و سایر تدابیر، برای همه امراض مجاری تنفسی قابل استفاده است.

       این شیوه استفاده از روایات، درمان های روایی را خیلی تقویت و موثرتر می کند. این روش با روایت معروف که فرمودند در طب اسلامی برای هر بیماری ۷۰ درمان داریم، مطابق است. همه این داروها حلال و طيب هستند.

       مثلا ذات الجنب با برونشیت و سرماخوردگی و ورم لوزه ها یا سل و آسم سرد فرقی ندارد؛ و در واقع همه اینها معلول سردی + عفونت + ضعف سیستم ایمنی است. اما در شکل و محل تظاهر فرق دارند. و همه داروهای این امراض با رعایت قواعد روایی برای همدیگر قابل استفاده است. البته اولویت در استفاده از داروهایی است که امام مستقیما به نام بیماری اشاره فرموده است.

       حتی در برخی روایات امام فرموده: مثلا فلان دارو برای ۷۰ مرض مفید است از جمله ذات الجنب. پس می توان برای سایر امراضی که علت آنها با این مرض یکی است از این دارو استفاده کرد. نباید به بهانه اطاعت کامل از امام به سنگ مغزی واخباری گری روی آورد. مهم این است که علت را بفهمیم بعد ببینیم چه داروی روایی برای این علت مفید است.

       در امراض ساده همان داروهایی که امام مستقیما به آن اشاره کرده کافی است. اما در امراض سخت یا مواقعی که به دارو دسترسی نداریم یا بیمار نمی تواند از این دارو مصرف کند، میتوان از داروهای معصومین(ع) که برای این مرض مفید هستند استفاده کرد.

       حلقه دیگر از این ۷۰ دارو برای هر مرض، داروهای ریشه های بیماری است. مثلا در این امراض که نام بردم می توان از داروهای عفونت و تقویت سیستم ایمنی و سردی مزاج نیز استفاده کرد.

       پس با این شیوه است که برای هر مرض در طب اسلامی بیش از ۷۰ دارو داریم. و این شیوه است که طب اسلامی را قوی ترین مکتب طبی می کند. و هیچ بیماری لاعلاج در آن نداریم.

الف: درمان مشترک امراض سرد و گرم تنفسی

درمان بیماری های دستگاه تنفسی ریه(میرزایی)

       در بیماری آسم و تنگی نفس و بیمارانی که مشکل قلب دارند باید عسطه آورها و دودها را با احتیاط و در حجم کم و کنترل شده استفاده کرد. اگر بیمار مشکل شدید دارد ابتدا از سایر درمان ها استفاده کنید. اگر درمان کامل نشد و مجبور به استفاده از عطسه آورها شدیم در حجم کم باشد. اما در دودها و بخورها از دودها و بخورهای مجرب مانند قلیان نعنا یا دود اسفند یا کندر و… می توان استفاده کرد.

١- بینی باید مرطوب باشد – استنشاق، روغن مالی و … کنید

قَالَ الصَّادِقُ: إِنَّ اللَّهَ وَ جَلَّ جَعَلَ الأذيني مَتِينُ لَا يذلهما شِيَةَ إِلَّا مَاتَ وَ لَولَا ذَلِكَ لَقَتَلَ ابْنَ آدَمَ الْقُوَّامَ وَ جَعَلَ الشَّفَتَيْنِ عذبين لِيَجِدَ ابْنَ آدَمَ طَعْمَ الْحُلْوِ وَ المرو جعل الْعَيْنَيْنِ مالحين لِأَنَّهُمَا شخمتاني وَ لَوْ لَا ملوحثهما لَا بَتّاً وَ جَعَلَ الْأَنْفِ بَارِدَةٍ شانيلا لَا يَدْعُ فِي الرَّأْسِ دَاءٍ إِلَّا أَخْرَجَهُ وَ لَولَا ذَلِكَ لِنَقْلِ الأماغ وَ تدود .

       خداوند گوشها را تلخ قرار داد تا چیزی داخل آن نشود. مگر آن که می میرد و اگر چنین نمی بود حشرات انسان را می کشتند و خداوند مهربان لبها را شیرین قرار داد تا بشر طعم شیرینی و تلخی را حس کند و چشمها را شور گردانید به خاطر این که چشمها پیه بوده و اگر ماده شور در آن نباشد آب می شوند و در بینی رطوبت روان قرار داد به خاطر این که هیچ درد و آفتی در سر پیدا نمی شود مگر آن که این رطوبت آن را خارج می کند و اگر این رطوبت نمی بود مغز سفت و سخت میشد و کرم می گذارد.

الضوض، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُوسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَخْلَدٍ عَيْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ بزیع عَنْ يَحْيَى بْنِ الْحُسَيْنِ بَيْنَ فَتَرَاتُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ هَاشِمِ الْبَرِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي صِغَرِهِ عِنْدَ أَبِيهِ لَهُ يَا ابْنَ رشول اللَّهُ مِنْ أَيْنَ الضَّحِكِ قَالَ يَا مُحَمَّدُ الْعَقْلَ مِنَ الْقَلْبِ وَ الخزن بَيْنَ الْكَبِدُ وَ القش مِنْ الرئة وَ اليك مِنَ الطِّحَالِ فَقُمْتُ وَ قَبَّلَ رَأْسِهِ

ای محمد بن مسلم عقل از قلب (روح) است، حزن و اندوه از ناحیه جگر است، نفس از ناحیه ریه و شش است و خنده از ناحیه طحال (سپرز) است.

۲- حنا- اخلاط زاید سر و صورت پاکسازی کنید

قَالَ النَّبِيُّ(ص) تَفَقَّهْ وَهَمَ فِي الْخِضَابِ أَفْضَلُ مِنْ نَفَقَةِ دِرْهَمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ فِيهِ أَرْبَعَ عَشْرَةَ لَهُ يَطْرُدُ الرِّيحَ مِنَ الأذين وَ يَجْلُو الْبِنَاءِ عَيْنِ الْبَصَرَ وَ لِينِ الْخَيَاشِيمَ وَ يُطَيِّبُ التكنية وَ يَشُدُّ اللِّثَةَ وَ يَذْهَبُ بالغيابي وَيْلُ وَسْوَسَةَ الشيطاني وَ تَفْرَحُ بِهِ الْمَلَائِكَةُ وَ يُشِيرُ بِهِ المؤين وَ غَيْظُ بِهِ الْكَافِرُ وَ هُوَ زيته وَ هُوَ طِيبُ وَ بَرَاءَةُ فِي قَبْرِهِ وَ يَسْتَحْيِي مِنْهُ منکر وَ نکیر.

       پیامبر اکرم (ص)  فرموده اند: ای علی! هزینه کردن یک درهم برای خضاب، برتر از هزینه کردن هزار درهم در راه خدا ولی در غیر این کار است. در حنا چهارده ویژگی نهفته است: باد را از گوشها می زداید، بینایی را جلا می دهد، بینی را نرم می کند، دهان را خوشبو می کند، لثه را محکم می کند، لاغری را برطرف می کند، وسوسه شیطان را کاهش میدهد، فرشتگان را خرسند می سازد، اهل ایمان را شاد می کند و اهل كفر را خشمگین می سازد. خضاب مایه آراستگی و پاکیزگی است، نکیر و منکر درون قبر از وی شرم می کند و خضاب برگه برائت وی در قبر است.

       نکته: یکی دیگر از ریشه های امراض مجاری تنفسی، اخلاط زاید سر و صورت است که با داروهای روایی پاکسازی می شود.

٣- مضمضه، استنشاق و شستشوی بینی- رفع انحراف، گرفتگی و خشکی بینی

       پیامبر خدا فرمودند: هرگاه کسی از شما از خواب برخیزد، وضو گرفته و سه بار آب در بینی بچرخاند و دور بریزد؛ چرا که شیطان(میکروب ها و ویروس ها) در بن بینی جای می گیرد.

توجه: یکی از ریشه های عفونتها وامراض تنفسی انحراف، گرفتگی و خشکی بینی است که باید درمان شوند.

عَلَى(ع): الْمَضْمَضَةُ وَ الِاسْتِنْشَاقِ شَهْ وَ ظُهُورِ لِلْفَمِ وَ الْأَنْفِ وَ الشعوط مصممة للرأي وَ تقنية البدني وَ سَايِرٍ أَوْجَاعِ الرَّأْسِ

       امام على(ع): شستشوی دهان و بینی، سنت و مایه پاکی دهان و بینی است و انفیه کردن، مایه سلامت سر و پاکسازی بدن و همه انواع سر درد است.

۴- پاکسازی از طریق پوست

       قبلا در روایات آمد که روغن مالی باعث نرمی و پاکسازی پوست و عروق می شود. روغن بنفشه کنجدی هر شب دو قطره در بینی بریزید و پوست را روغن مالی و ماساژ دهید. تا مجاری باز شود و عفونت تخلیه شود. روغن مالی، دلاکی، نوره، کوتاه کردن مو و ناخن، اسهال باسنا و گل محمدی، تنقیه، استفراغ عمدی و… نیز مفید است.

۵- ادرار تازه و گرم شتر

طِبُّ الْأَئِمَّةِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ : سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) قِلَّةُ: يابن رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّهُ يُصِيبُنِي بو شَدِيدُ إِذَا مَيثَ، حَتَّى لَمَّا جَلَسَ فِي مساقة مَا بَيْنَ دَارِي وَ دَارٍ فِي مَوْضِعَيْنِ. قَالَ: يا مُقِلُّ، اشْرَبْ لَهُ أَبْوَالَ اللِّقَاحِ. قَالَ: قِشْرُ بَثَّ ذَلِكَ فَتَحَ اللَّهُ دَائِي.

       از امام صادق(ع) پرسیدم: ای پسر پیامبر خدا! در هنگام راه رفتن، نفس تنگی شدیدی مرا می آزارد تا جایی که گاه در فاصله میان خانه خود و خانه شما، دوبار می نشینم.

       فرمود: ای مفضل! برای این عارضه، ادرار شتر شیرده بخور. من از آن خوردم و خداوند بیماری ام را زدود.

       اشکال(مولف): استاد تبریزیان تنگی نفس هنگام حرکت کردن را ناشی از قلب می دانند و فقط تنگی نفس هنگام نشستن را آسم می دانند. در حالی که در این روایت، راوی نوع تنگی نفس را هنگام حرکت بیان می کند و پیامبر(ع) ادرار شتر را که داروی آسم و تنگی نفس است، تجویز نموده اند. پس این تقسیم بندی استاد و انحصار تنگی نفس فقط هنگام نشستن خلاف روایات و تجربیات است؛ و نظر صحيح شاید این باشد که اگر نفس تنگی ادامه داشته باشد(به هر علتی) باید داروهای آسم و نفس تنگی تجویز شود. ولی اگر بعد از غذا تشدید می شود، داروهای تقویت و اصلاح معده و اگر هنگام حرکت تنگی نفس تشدید شود داروی قلب ضمیمه شود.

وَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ نُوحِ بْنِ شُعَيْبٍ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا، عَنْ مُوسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ قَالَ: سَمِعْتُ أَشْيَاخَنَا يَقُولُونَ: أَلْبَانُ اللِّقَاحِ شِفَاءُ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ عَاهَةٍ، وَ لِصَاحِبِ الرَّبْوِ أَبْوَالُهَا.

       از بزرگان خود شنیدم که شیر شتر درمان کل بیماری هاست و برای کسی که آسم دارد، ادرار شتر مفید است.

وَ عَنِ الْجَعْفَرِيِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلَيْهِ يَقُولُ: أَبْوَالُ الْإِبِلِ خَيْرُ مِنْ أَلْبَانِهَا، وَ يَجْعَلُ اللَّهُ الشِّفَاءَ فِي أَلْبَانِهَا.

ادرار شتر از شیر شتر بهتر است و خداوند در شیر شتر درمان قرار داده است.

       گروهی وارد مدینه شدند که به تنگی نفس دچار بودند، پیامبر(ص) را به آنان فرمودند: از مدینه خارج شوید و بروید جایی که شتران صدقه آنجا می چرند؛ از ادرار و شیر این شترها استفاده کنید. آنان نیز این کار را کردند و سلامت یافتند.

نکته: ادرار شتر باید تازه تر و گرم باشد، و شتر باید بیابان چر باشد و از نوع پرورشی با علوفه محدود و با غذای مصنوعی و شیمیایی نباشد.

۶- پرهیز از تخم مرغ وغذای کارخانه ای وطيب خوری

 الْإِمَامُ الرِّضَا(ع): الإمتلاء مِنَ الْبَيْضِ الْمَسْلُوقِ يُورِثُ الرَّبْوَ وَ الِابْتِهَارَ.

       امام رضا(ع): پرخوری از تخم مرغ آب پز نفس تنگی و نفس بریدگی می آورد.

قَالَ الرِّضَا: كَثْرَةُ أَكْلِ الْبَيْضِ وإدمائه يُورِثُ الطِّحَالُ، وړیاحا فِي رَأْسِ المدير والإمتلاء مِنَ الْبَيْضِ الْمَسْلُوقِ يُورِثُ الرَّبْوَ وَ الِابْتِهَارَ.

       امام رضا(ع): تخم مرغ بسیار خوردن و معتاد شدن به آن، بیماری سپرز می آورد و ایجاد کننده بادهایی در سر معده است، و زیاد خوردن تخم مرغ آب پز، نفس تنگی و نفس بریدگی می آورد.

۷- پرهیز از ماهی(مخصوصا پرورشی)

قَالَ أَمَامَ عَلَى: أُولُوا مِنْ أَكْلِ الْحِيتَانَ؛ إِنَّها ذَيْبِ الْبَدَنِ، وَ تُكْثِرُ الْبَلْغَمَ وتقط أَلْفٍ.

       امام على (ع): کمتر ماهی بخورید؛ چرا که بدن را ذوب می کند، بلغم را فزون می سازد و نفس را سنگین می نماید.

۸- نیشکر- داروهای باز کننده عروق و مجاری نیز مفید هستند

الْإِمَامُ الْكَاظِمِ(ع): قَصَبُ الشگر يَفْتَحُ الشدود، وَ لَا دَاءَ فِيهِ وَ لَا غائله.

       امام کاظم(ع): نیشکر، انسدادها را می گشاید و هیچ بیماری و عارضه ای در آن

نیست.

       مولف: تنگی ها نیز نوعی از گرفتگی ها هستند. مانند تنگی نفس، تنگی عروق و .. پس نسخه های انسدادها را می توان بر اینها نیز استفاده کرد. مانند ریحان، شکر، نیشکر.

۹-استفاده از عسطه آورها

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنِ الْإِمَامُ الصَّادِقُ لَيْلًا: كَثْرَةُ الغطاس أَمْ صَاحِبَهُ مِنْ خَمْسَةِ أَشْيَاءَ أَوَّلُهَا الْجُذَامُ. وَ الثَّانِي: التزيين البيئة الَّتِي تَنْزِلُ فِي الرَّأْيِ وَ الْوَجْهِ. وَ الثَّالِثُ: أَمْ تَزُولَ الْمَاءِ فِي الْعَيْنِ. وَ الرَّابِعِ: يامن مِنْ شِدَّةِ الْخَيَاشِيمِ. والخامش: أَمْ مِنْ خُرُوجِ الشَّعْرِ فِي الْعَيْنِ. قَالَ: وَ إِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ يَقِلَّ غطاشك فَاسْتَعِطْ بِدُهْنِ الْمَرْزَنْجُوشِ. قِلَّةُ: مِقْدَارَ گم؟ قَالَ: مِقْدَارُ دَانِقٍ. قَالَ: فَفَعَلَ ذَلِكَ خَمْسَةَ أَيَّامٍ قذهب عتی.

       امام صادق(ع): فراوانی عطسه شخص را از پنج چیز، ایمن می سازد، نخستین آنها جذام است؛ دوم، بادهای بد خیمی که در سر و صورت جای می گیرد؛ سوم آنکه مایه ایمنی از جای گرفتن آب در چشم می شود؛ چهارم آن که از سختی حفره های بینی، مصونیت میدهد؛ و پنجم آن که از بیرون آمدن مو از چشم، ایمنی می دهد.

       فرمود: اگر دوست داشتی که عطسه ات کم شود، با روغن مرزنجوش انفیه کن. پرسیدم: چه مقدار؟ فرمود: به اندازه یک دانگ. راوی گوید: این کار را پنج روز انجام دادم و عارضه ام از میان رفت.

۱۰- انفیه

الْحُسَيْنُ بْنُ بِسْطَامَ وَ أَخُوهُ عَبْدُ اللَّهِ فِي(طِبُّ الائمة) عَنْ سعید بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ زکرا بْنِ يَحْيَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي يَحْيَى، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: شَكَوْتُ إِلَيْهِ الزُّكَامَ فَقَالَ: صُنْعُ مِنْ صُنْعِ اللَّهِ وَ جُنْدُ مِنْ جُنُودِ اللَّهِ بَعَثَهُ اللَّهُ إِلَى عِلَّةٍ فِي بَدَنِكَ لِيَقْلَعَهَا فَإِذَا قَلَعَهَا فَعَلَيْكَ بِوَزْنِ دَانِقِ شونیز وَ نِصْفِ دَانِقِ کندس يُدَقُّ وَ يُنْفَخُ فِي الانف فَإِنَّهُ يَذْهَبُ بِالزُّكَامِ، وَ إِنْ أَمْكَنَكَ أَنْ لَا تُعَالِجَهُ بشئ فَافْعَلْ فَانٍ فِيهِ مَنَافِعَ كَثِيرَةً.

       به امام صادق (ع) از سرماخوردگی شکایت کردم، امام فرمودند: این کار خداست، خداوند این سرباز را فرستاده برای ریشه کن کردن یک بیماری در بدنت، زمانی که این بیماری را در بدنت ریشه کن کند، بر تو باد به اندازه یک دانيق (هشت دانه گندم یا جو) سیاهدانه و نصف دانیق (چهار دانه گندم یا جو) کندش آسیاب می شود و در بینی بریزید (به شکل انفیه) زیرا این انفیه سرماخوردگی را برطرف می کند و اگر می توانی درمان نکنی، درمان نکن، زیرا در سرماخوردگی منافع زیادی وجود دارد.

۱۱- عسل

رَسُولُ اللَّهِ(ص): يَعُمُّ الشَّرَابُ الْعَسَلُ يَرْعَى الْقَلْبَ، وَ يُذْهِبُ بَرْدَ الصَّدْرِ.

       رسول خدا صلى الله عليه وسلم فرموده اند: عسل بهترین نوشیدنی است. قلب را تقویت و سردی سینه را می زداید.

       نکته: عسل درمان مشترک است و برای امراض گرم سینه با کمی کاسنی یا شاهتره میل شود. البته امراض گرم تنفسی بسیار کم است.

۱۲- نمک قبل و بعد از غذا

رَسُولُ اللَّهِ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أُوحِيَ إِلَى موسی بْنِ عِمْرَانَ أَيْنَ أَبْدَأُ بِالْمِلْحِ واختيم بِالْمِلْحِ؛ فإين فِي الْمِلْحِ دَوَاءً مِنْ سَبْعِينَ دَاءً، أَهْوَنُهَا الْجُنُونُ، وَ الْجُذَامِ، وَ الْبَرَصُ، وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الْأَضْرَاسِ، وَ وَجَعُ الْبَطْنِ.

       پیامبر خدا (ص): خداوند(عزوجل) به موسی بن عمران وحی کرد که: با نمک، آغاز کن و با نمک، پایان ده؛ چرا که درمان هفتاد درد در نمک است و کمترین این دردها دیوانگی، جذام، پیسی، گلودرد و دندان درد و شکم درد است.

       مولف: در طب جدید، برای افت فشار، بیماریهای عفونی، امراضی که بیمار نمی تواند غذا بخورد و بسیاری از بیماری ها از سرم آب نمک استفاده میشود. سرم جز طب اسلامی می تواند باشد. زیرا نمک و آب درمان مشترک است و تزریق نیز در روایات جز طب اسلامی معرفی شده است.

عَنْهُ، عَنْ أَبِيهِ رَحِمَهُ اللَّهُ، عَمَّنْ ذَكَرَهُ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ بْنِ موسی جَعْفَرٍ لِي عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ قَالَ: كَانَ فِيمَا أَوْصَى بِهِ رَسُولُ اللَّهِ قَالَ عَلِيّاً لَا أَنْ قَالَ: يَا عَلِىُّ افْتَتِحْ طَعَامَكَ بِالْمِلْحِ، فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ سَبْعِينَ دَاءً، مِنْهَا الْجُنُونُ وَ الْجُذَامِ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الْأَضْرَاسِ، وَ وَجَعُ الْبَطْنِ. وَ رَوَى بَعْضُهُمْ “كُلِ الْمِلْحَ إِذَا أَكَلْتَ وَ اخْتِمْ بِهِ”.

       ای علی قبل از غذا نمک بخور، زیرا در این درمان هفتاد بیماری است؛ از جمله جنون، جذام، پیسی، گلودرد، دندان درد و شکم درد.

       در هنگام شروع غذا نمک بخورید و در آخر غذا هم نمک بخورید.

مولف: طبق این حدیث، می توان در گلودرد که غالبأ ناشی از عفونت و سردی گلو است، نمک قرقره کرد. استفاده مجاز نمک در همه بیماریها جز طب اسلامی است، زیرا نمک درمان مشترک است.

۱۳– فایده سرفه

قَالَ النَّبِيُّ: لَا تَكْرَهُوا السُّعَالَ فَإِنَّهُ أَمَانُ مِنَ الْفَالِجِ.

       پیامبر(ص) می فرمایند: از سرفه بدتان نیاید، زیرا سرفه پیشگیری از ابتلا به فلج است.

       مولف: سرفه، زکام، سرماخوردگی و آبریزش بینی را دو یا حداکثر سه روز اول را درمان نکنید، تا بادها و اخلاط زاید و گرفتگیها رفع کند که پیشگیری از انواع فلج مانند ام اس، فلج، شل شدن، لقوه، سکته ها و… است و اگر کسی در سال سرفه یا زکام نمی گیرد، حداقل یکبار در سال عسطه آور مصرف کند.

۱۴- کاشم (زیره کوهی یا گل پر یا انجدان رومی) با شکر

الْكَافِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُذَيْنَةَ: شکا رَجُلُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ لَا الشعال وَ أَنَّا حَاضِرُ فَقَالَ لَهُ: خُذْ فِي رَاحَتِكَ شَيْئاً مِنْ كام وَ مِثْلِهِ مِنَ شگر، استقه يَوْماً أَوْ يَوْمَيْنِ. قَالَ ابْنُ أُذَيْنَةَ: قلقيث الرَّجُلِ بَعْدَ ذَلِكَ. فَقَالَ: مَا فَعَلَهُ إِلَّا مِتُّ وَاحِدَةً حَتَّى ذَهَبَ.

       من در خدمت امام صادق(ع) بودم در مکه. شخصی از سیاه سرفه به ایشان شکایت کرد. حضرت به وی فرمودند: مقداری انجدان رومی و شکر را به یک اندازه تهیه و با هم مخلوط کن و آن را به صورت خشک به مدت یک یا دو روز بخور.

       ابن اذینه می گوید: بعد از این ماجرا آن مرد را دیدم و گفت: بیش از یک بار انجام نداده بودم که بیماری ام برطرف شد.

       مولف: معنای کاشم را به انجدان و زیره کوهی معنا کرده اند. بهترین راه برای تشخیص مصداق صحيح تجربه است و انجدان اثر درمانی برای سرفه ها و امراض ششها دارد، پس انجدان صحیح است. در اختلافات روايات طبی بهترین گزینه آزمودن است.

۱۵- شیاف روغن بنفشه

الْإِمَامُ الصَّادِقُ(ع): تأځ دَهْ نفسج فِي قُطْنَةٍ فَاحْتَمِلْهُ فِي سفليك عِنْدَ منايك ؛ فَإِنَّهُ نَافِعُ إلزكام إِنْ شَاءَ اللَّهُ تعالی.

       امام صادق(ع): پنبه ای را به روغن بنفشه آغشته میکنی و به هنگام خفتن در نشیمن گاهت میگذاری. به خواست خداوند برای زکام سودمند است.

 پیامبر(ص): وَ عليکم بِدُهْنِ الْبَنَفْسَجِ ، فَإِنَّ لَهُ فَضْلًا عَلَى الْأَذْهَانُ كقضي عَلَى سَائِرِ الْخَلْقِ.

       بر شما باد روغن بنفشه؛ زیرا برتری روغن بنفشه بر دیگر روغنها مانند برتری من بر دیگر مردم است.

۱۶- داروی امام کاظم (ع) سیستم ایمنی را قویتر کنید

داروی امام کاظم(ع)، درمان و پیشگیری از سرماخوردگی است. هر ده روز یکبار از آن استفاده کنند، دیگر سرما نخواهند خورد. بهتر است این دارو در ابتدای بیماری استفاده شود. کودکان هم با آن درمان می شوند. این دارو از مسطکی، هلیله سیاه و شکر تشکیل شده است؛ البته در تابستان باید به جای مسطکی از رازیانه استفاده شود.

مغث موسی بْنِ جعقرة وَ قَدْ اشتگی فَجَاءَتْ المترقون بِالْأَدْوِيَةِ يُغْنِي الأطباء

فجعلوا يَصِفُونَ لَهُ الجائب فَقَالَ أَيْنَ يَهَبُ بِكُمْ اقْتَصِرُوا عَلَى يَدِ هَذِهِ الْأَدْوِيَةَ الْإِهْلِيلَجِ وَ الرَّازِيَانَجِ وَ الشُّكْرِ فِي اسْتِقْبَالِ الضَّيْفُ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ لَاتَ مَاتَ وَ فِي اسْتِقْبَالِ الشِّتَاءِ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ گل شَهْرٍ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ يُجْعَلُ مَوْضِعَ الرازیانی مصطگی قَلًّا يَمُرُّ إِلَّا مَرَضَ الْمَوْتِ

       از امام کاظم(ع) شنيدم زمانی که بیمار شد طبیبان داروهای مختلفی برای او تجویز کردند. امام کاظم عليه فرمودند کجا می روید؟ از این دارو که سید داروهاست استفاده کنید: هلیله رازیانه و شکر را در ابتدای تابستان و در هر ماه سه مرتبه ابتدای زمستان، سه ماه و در هر ماه سه مرتبه به جای رازیانه مسقطی جایگزین کنید، پس تا زمان مرگ مریض نخواهد شد.

۱۷- دعای مخصوص

       امام حسین(ع) می فرماید: امير المومنین علی(ع) فرموده اند: هرکس گلو درد دارد و به سیاه سرفه شدید دچار شده و به سختی تنفس می کند باید با این کلمات خود را ایمن سازد. حضرت این کلمات را فراگیر برای هر چیزی می خواندند.

« قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع): مِنْ اشتگی حَلْقِهِ وَ كَثُرَ شعاله وَ اشْتَدَّ ياش بنیه فَلْيُعِدْ بِهَذِهِ الْكَلِمَاتِ وَ كَانَ يبنيها الْجَامِعَةِ لِكُلِّ شئ

اللَّهُمَّ أَنْتَ رجائی وَ أَنْتَ تقتی وَ عمادی وَ غیاثی وَ رفعتی وَ مالی وَ أَنْتَ تفع المفعين لِي إلهاربين مَهْرَبُ إِلَّا إِلَيْكَ وَ لَا لِلْعَالَمِينَ قَوْلَ إِلَّا عَلَيْكَ وَ لَا لِلرَّاغِبِينَ مرعب إِلَّا لَدَيْكَ وَ لَا  يلمظلومين تاصر إِلَّا أَنْتَ وَ لَا يَرَى الحوایج مَقْصَدِ إِلَّا إِلَيْكَ وَ لَا الطَّالِبِينَ عَطَاءٍ إِلَّا مَنْ لدنک وَ لَا لِلتَّائِبِينَ مَتابِ إِلَّا إِلَيْكَ وَ لَيْسَ الرِّزْقِ وَ التميز وَ الْفَرْجِ إِلَّا بِيَدِكَ حُزْنِي الْأُمُورِ القادحه وَ أَغِثْنِي الْمَسَالِكِ الضيقه وَ اخوتثني الْأَوْجَاعِ الْمُوجِعَةِ وَ لَمْ أَجِدْ فَتَحَ بَابُ الْفَرْجِ إِلَّا ليگ فَأَقِمْ تِلْقَاءَ وَجْهِكَ وَ اشتفخ علیک  الدُّعَاءُ إغلاقه افتخ

یا رَبِّ للمستفتح وَ اسْتَجِبْ للداعی وَ فَرِّجْ الْكَرْبِ وَ اکشف الضُّرَّ وَ شَدَّ الْقُفْرِ وَ أَجَلُّ الْحُزْنِ وَ ائف الْهَمَّ وَ أَنْقِذْنِي مِنِ الْمَمْلِكَةِ فَإِنِّي قَدْ أَشْقَيْتَ [ أَ شَقِيُّ ] عَلَيْهَا وَ لَا أَجِدُ إِخْلَاصِي مِنْهَا غَيْرُكَ يَا اللَّهُ يَا مَنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ الشوء ازمنی وَ اکشف مَا بین تَرَ وَ گزب وَ وَجَعٍ وَ دَاءٍ رَبِّ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ لَمْ أَ زُجٍّ فرجی مِنْ عِنْدَ غَيْرِكَ فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الراحمين

هَذَا مَكَانُ البايسي الْقِيرِ هَذَا مَكَانُ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ هَذَا مَكَانُ المتبني هَذَا مَكَانُ الْمَكْرُوبِ الضَّرِيرِ هَذَا مَكَانُ الْمَلْهُوفِ المستعيين هَذَا مَكَانٍ  العبير الشَّوْقِ الهالي الْفَرِيقَ الايبي الْوَجَلَ هَذَا مَكَانٍ مِنَ انتبة مِنْ فديه وَ اشتيقظ مِنْ غفليير وَ أَفْرَقُ بَيَّنَ عَلِيٍّ وَ شِدَّةِ وكيري وَ ځاف مِنْ خَطِيئَتِهِ وَ اغْتَرَفَ بِذَنْبِهِ وَ أَبَتْ إِلَى رَبِّهِ وَ بگی مِنْ حذرو وَ اشتغفر وَ اشتغبر وَ انْتِقَالُ وَ اشتغقی وَ اللَّهِ إِلَى رَبِّهِ وَ رَهِبَ مِنْ تطوير وَ أَ لِ مِنْ عَبْرَتَهُ وَ رَجَا وَ بگی وَ دَعَا وَ تادی رَبِّ إِنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ فتلاقني قَدْ تری مگانی وَ تشمع گلامی وَ تَعْلَمُ ترایری وَ علایتی وَ تَعْلَمُ

حاجتی وَ چي مَا عندی وَ لَا يَخْفَى عَلَيْكَ شئ مِنْ أَمْرِي مِنْ علایتی وَ سیری وَ مَا أَبْدَى وَ مَا يثه صَدْرِي أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ تَلِي التَّدْبِيرِ وَ تَقَبَّلِ الْمَعَاذِيرَ وَ مَضَى الْمَقَادِيرُ پشؤال مِنْ أَبْنَاءِ وَ اغْتَرَفَ وَ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ افترف وَ تَدُمْ عَلَى مَا سَلَفَ وَ أَنَابَ إِلَى رَبِّهِ وَ أيق وَ لَا

بفناني وَ عكف وَ أَنَا زَكَاةُ وَ عُطِفَ وَ تَبَتَّلْ إِلَى مُقِيلَ عثرتير [ وَ ] قَابِلُ تَوْبَتُهُ وَ غَافِرُ كؤبيه وَ راجم غربيه وَ گاف گژبي وَ شافی عَلَيْهِ أَنْ تَرْمِ تجاوزی یک وَ تضعی إِلَيْكَ وَ تَغَيَّرَ لِى جَمِيعَ مَا أَخْطَأَهُ مِنْ كِتَابِكَ وَ أَ خُصَّا ، تانک وَ مَا مَضَى مِنْ علمک مِنْ ثوبی و  خطایای وَ جزائري فِي خلواتی وَ جراتی وَ سیناتی وَ واتی وَ هتاتی وَ جَمِيعَ مَا تَشْهَدْ بِهِ تک وَ کتبه مَلَائِكَتِكَ فِي الصَّغِيرِ وَ بَعْدَ الْبُلُوغِ وَ الشَّيْبِ وَ الشَّبَابِ وَ بِاللَّيْلِ وَ التقار وَ الدِّينِ وَ الْآصالِ وَ بِالْعَيْنِ وَ الْأَكَابِرِ وَ الضُّحَى وَ الأشكار وَ فِي الْحَضَرِ وَ فِي

السَّفَرُ وَ فِي الْخَلَاءِ وَ الْمَلَإِ وَ أَنْ تَجَاوَزَ عَنْ سياتي فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَ غَدٍ الذق الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَنْ تَكْشِفَ عِىُّ الْمُحَلِّلِ الْغَاشِيَةِ فِي جسمی وفي شغری وَ بشری وَ عروقی وَ عصبی وَ جَوَارِحِي فَإِنَّ ذَلِكَ لَا يَكْشِفَهَا غَيْرُكَ يَا أَرِحْ الرَّاحِمِينَ وَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ».

۱۸- شیر گرم طبیعی گاو روستایی بیابان چر، همراه با عسل

الْإِمَامُ الصَّادِقِ(ع): مَا وَجَدْنَا لِوَجَعِ الْحَلْقِ مِثْلَ حَسْوُ اللَّبَنِ.

       امام صادق (ع)فرموده اند: ما برای گلودرد چیزی بهتر از شیر گرم نیافته ایم.

       استاد تبریزیان: وقتی امام معصوم می فرمایند(بهتر از آن نیافتیم)، یعنی اینکه بهتر از آن نیست،”حسو” به معنای ذره ذره خوردن است؛ در مقابل”عب” به معنای ریختن یکباره آب یا شیر در گلوست. همچنین،”حسو” سوپی است که از گندم و جو تهیه می کردند؛ ممکن است مراد سوپی باشد که با شیر تهیه میشود.

توجه: شیر باید گرم و طبیعی و شیر گاو باشد. دلیل این قید سایر روایات و تجربه است و به صورت شیر مخلوط با عسل باشد عالی است. عسل درمان مشترک است. و مزاج شیر را گرم وجذب کلسیم را بالا می برد. و عفونت احتمالی آن را بالا می برد. شیر سرد است نباید زیاد مصرف شود. برای مردم ما که برنج و سردی زیاد می خورند، شیر زیاد و بدون خرما یا عسل توصیه نمی شود. 

منبع : سایت ایدانا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *