ابزار برای تشخیص بیماری

اگر بپذیریم مثلا برای تشخیص بیماری از طریق عنبیه، استفاده از دستگاه ایروسکوپ برای(ایریدالوژی) عنبیه شناسی مجاز است، دیگر نمی توانیم تعصب به خرج بدهیم که‌ برای تشخیص بیماری ها، از دیگر روش های بسیار دقیق و تجربه شده مدرن و سنتی استفاده نکنیم:

دستگاه فشار سنج(مایکرولایف)
دستگاه سنجش شنوایی(ادیومتری)
دستگاه سنجش بینایی(اپتومتری)
دستگاه سنجش تراکم استخوان(دانسیتومتری)
دستگاه سنجش سرطان(پت اسکن)
دستگاه سنجش بیلی روبین(بیلی روبین متر)
دستگاه سنجش کلسترول
دستگاه سنجش تری گلیسیرید
دستگاه سنجش قند(گلوکومتر)
دستگاه سنجش بیماری ها از خون
دستگاه سنجش بیماری ها از ادرار ومدفوع
دستگاه اندوسکوپی
دستگاه کلون اسکوپی
دستگاه سنجش موTrichoscopy
دستگاه سنجش رفلاکس
دستگاه رادیو گرافی
دستگاه سونوگرافی
دستگاه ام آر آی
دستگاه یورودینامیک
دستگاه سنجش هورمون(اليزاریدر)
و…

حد نهایی این بازی کجاست؟(تاکنون که مراحل اولیه این علوم است یک ناو هواپیما بر نیاز است برای جابجایی این ابزار تشخیصی)

آیا در طول تاریخ، بدون این دستگاه های تشخیصی، توان درمان نبوده است؟

آیا با تشخیص پیچیده، درمان ها بهتر انجام میشود ؟

آیا طب اسلامی مجاز به ورود در این بازی جاهلانه ی بشر هست؟

آیا قبول یکی از این روش ها و رد دیگری تعصب بیجا نیست؟

آیا استفاده از این دستگاه ها و روش ها ما را وارد بازی اقتصادی سودجویان نمی کند؟

آیا پیامبران بدلیل جهل بشر چنین تکنولوژی را نیاورده اند یا بدلیل علم بالای ایشان دست به چنین بازی خطرناکی نزده اند؟

آیا استفاده از ابزار، موجب ضعف تشخیص طبیب از بیماری ها بصورت مهارت نخواهد شد؟

آیا تشخیص بیماری از پوست، قاذوره و… که در روایات معصومین علیهم السلام آمده است، بدون این ابزار ممکن نبوده و نیست؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *