آرد برنج

آرد برنج‏

المحاسن– به نقل از محمد بن مروان-: نزد امام صادق عليه السّلام بودم. ايشان شكم‏درد (اسهال) سختى داشت. شامگاهان، درحالى‏كه بسيار بر حال ايشان نگران بودم، از نزد وى رفتم. فردا روز، نزد ايشان بازگشتم و ديدم دردى كه داشته، فرونشسته است. گفتم: فدايت شوم! شامگاه ديروز كه از تو جدا شدم، آن‏چنان بيمار بودى؟!

فرمود: «گفتم قدرى برنج آوردند، شستند، خشك كردند و آسياب كردند. سپس از آن، دارويى (سفوفى) ساختم [و خوردم‏] و شكمم، بند آمد».

الكافى- به نقل از خالد بن نجيح-: از شكم ‏درد، نزد امام صادق عليه السّلام اظهار ناراحتى كردم. به من فرمود: «قدرى برنج بگير، آن را بشوى و در سايه، خشك كن. سپس، آن را آسياب كن و در هر صبحگاه، به اندازه يك كف دست از آن بردار».

اسحاق جريرى بدين حديث افزوده است: «آن را در آبى به وزن يك اوقيه بجوشان و آن‏گاه بخور».

امام صادق عليه السّلام: سخت بيمار شدم و در اين بيمارى به شكم ‏درد گرفتار آمدم و تنم تحليل رفت. گفتم كه قدرى برنج در آب جوشاندند و از آن، آشى ساخته شد و من، از آن استفاده مى‏ كردم. پس [نيروى‏] تنم به من بازگشت.

آرد برنج روده ‏ها را گشاد و بواسير را قطع مى‏ نمايد. برنج را قدرى بريان كنيد و نرم كوبيده با سماق بپزيد و بخوريد درد شكم را برطرف مى‏ كند.

داروى كلاسيك ورم امعاء، آب برنج است. كه از جوشاندن يك مشت برنج در دويست و پنجاه گرم آب به دست مى‏ آيد. و بايد برنج را آنقدر جوشانيده تا به اندازه يك فنجان شود.

براى لاغر شدن، برنج و ساير مواد نشاسته ه‏اى و پر چربى را شب ميل كنيد و صبح ميوه بخوريد.

اگر آب برنج پخته شده كه داراى ماده لعاب است به بيمار بدهند جهت سرفه مفيد مى ‏باشد.

برنج بهترين غذاى دوره نقاهت و همچنين براى مبتلايان به سوء هضم يا به اسهال و زخم معده است. ولى نبايد مورد استفاده مبتلايان به يبوست و بيمارى قند قرار گيرد. از آرد برنج به صورت ضمادهاى نرم كننده و يا به حالت خشك، جهت دفع التهاب اورام جلدى و همچنين رفع قرمزى نقاط تحريك شده پوست بدن استفاده به عمل مى ‏آيد.

از افراط در برنج خوارى خوددارى كنيد زيرا برنج از لحاظ ويتامين، بخصوص‏ ويتامين ب خيلى فقير است و توليد سستى اعصاب مى‏ كند.