مرزه

مرزه گياهى است يك ساله از تيره نعناعيان كه داراى ساقه ‏هاى متعدد و به رنگ. مايل به قرمز كه به حالت وحشى در اروپاى جنوبى و آسيا (از جمله ايران) به فراوانى مى‏ رويد.

در كتاب هاى قديم مانند: تحفه حكيم، محيط اعظم و … مرزه را صعتر بستانى نوشته‏ است.

صعتر بيابانى را آويشن و بستانى را مرزه گويند. پزشكان قديم خوردن مرزه را همراه با خوردن غذاهاى سنگين مثل حليم و كله پاچه مفيد مى‏ دانستند. و امروزه ثابت شده است كه مرزه مانند ساير گياهان خانواده نعناع، كلسترول خون را پايين مى ‏آورد. بذر مرزه در همه حالات قوى‏تر از برگ است و ضد يرقان و ميهج شهوت بوده. و جويدن آن مسكن درد دندان و زياد كننده اشتها است.

محل رويش:

نواحى شمال غربى ايران، تبريز، خوى، نعمت‏آباد، ارسباران و نواحى مختلف خراسان مى ‏رويد.

تركيبات شيميايى:

این گیاه داراى تانن، مواد چرب، قندهاى مختلف و اسانسى به مقدار يك در هزار است. اسانس آن اگر از گياه پرورش يافته تهيه شده باشد داراى 30 درصد كارواكرول و 20 تا 25 درصد سيمن است در حالى كه در نوع وحشى گياه، مقدار نسبى كارواكرول به 40 درصد نيز مى‏رسد، به‏ علاوه داراى ترپن و نوعى فنل با تركيبى كه هنوز به خوبى شناخته نشده مى‏باشد.

مرزه دارای خواص ضد التهابی و ضد روماتیسمی است. این می تواند به کاهش درد مفاصل و آرتروز کمک کند. همچنین ممکن است مشکلاتی مانند نقرس و سردرد را درمان کند. خوردن این گیاه به طور مرتب بهترین راه برای تجربه این اثرات است. از طرف دیگر، یک شاخه مرزه که مستقیم بر روی پوست قرار می گیرد، می تواند مفاصل دردناک را کاهش دهد.

علاوه بر جلوگیری از عفونت های قارچی، مرزه نیز سویه های باکتریایی مانند اشرشیا را از بین می برد، که می تواند باعث اسهال شدید شود. نوشیدن چای این گیاه به همراه آب زیادی، اسهال را درمان می کند و آب از دست رفته را از بدن دوباره پر می کند.

این گیاه  با خواص ضد عفونی و ضد التهابی دارد و برای درمان آلرژی و حساسیت های پوستی مناسب است.