صمغ عربی

صمغ‏ عربى‏

نام‏هاى ديگر: ازدوتازى- صمغ آكاسيا- كم‏عربيك- گم‏آرابيك- كيكر- برغند- فرط.

Gomme arabique- Gum arabic- Acacia Modesta

مشخصات: صمغى است كه از شاخه‏ هاى درختچه آكاسيا بخصوص ازacacia senegal ، بر اثر گزش حشرات و يا برخورد شاخه‏ ها در اثر باد و يا ايجاد كردن خراش در آنها بطورى كه خراش سطحى باشد. از آن جارى مى ‏شود. از نظر رنگ بسته به اينكه آن صمغ از چه گونه‏اى از آكاسيا و چه وقت و چطور گرفته شده باشد. متفاوت است ولى هرچه رنگ تيره ‏تر و به طرف قهوه‏اى باشد. نامرغوب‏تر و نوع سفيد يا سفيد مايل به زرد مرغوب‏تر خواهد بود. قطعات آن به شكل دانه‏ هاى اشكى و يا تكه‏هاى كوچك است و اگر شكسته شود. مقطع آن درخشنده و مخطط با خطوط سفيد مى‏باشد و در آب كاملا حل مى‏شود و محلول چسبناك ايجاد مى ‏كند.

طبيعت آن: از نظر گرمى معتدل و ضمنا خشك است. ولى فقط جالينوس آن را گرم و خشك ذكر كرده است.

تركيب شيميايى صمغ عربی: مواد معدنى- ماده آرابان- ماده گالاكتان- دو نوع قند. به نام آرابينوز و گالاكتوز- آب- تانن- تانوزيد- چند ديازتاز به نام‏هاى اكسيد. از و پروكسيد از و آميلاز و امولسين- اسيد آرابيك- اسيد گوميك.

خواص درمانى: 1- ده تا پانزده گرم از آن را با آب گرم مخلوط كنيد و بخوريد. نرم‏ كننده سينه است. خلطآور و نيكوكننده رنگ رخسار است. براى رفع اسهال و التهاب و ناراحتى روده‏ها مفيد است، مقوى معده و روده است.

2- اگر آن را با روغن گل سرخ تفت دهيد و بخوريد و يا روزى پنج گرم از آن را نرم بكوبيد. و با سى گرم روغن تازه گاو مخلوط نموده و بخوريد و اين كار را سه تا هفت روز ادامه دهيد. براى قطع كردن خونروى از سينه و ريه و ساير اعضا مفيد است (به استسناى خونروى از رحم و بواسير)

3- اگر آن را در دهان بگذاريد و آب حاصل از آن را كم‏كم فروبريد، مانع ريختن مواد نزله و زكام به سينه خواهد شد. و حدّت داروهاى گرم خورده شده را رفع مى ‏كند، براى تسكين سرفه و درد سينه، زخمها و خراش‏هاى ريه، خشونت حلق و قصبه ريه و صاف كردن صدا نافع است.

4- كوبيده صمغ عربی را با سفيده تخم‏ مرغ مخلوط كنيد. و به محل سوختگى از آتش و يا شقاق سرپستان بماليد، التيام‏ دهنده است.