عرق رازیانه

عرق رازیانه

رازیانه گياهى يكساله از تيره جعفرى‏umbclliferae است. ساقه‏ بدون كرك و برگهايى با ظاهر متفاوت در قاعده ساقه و قسمت‏هاى مختلف طول آن دارد. گل هاى سفيد رنگ آن به صورت چترهاى مركب مجتمع مى‏ باشند. ميوه‏اش كوچك و به رنگ سبز مايل به خاكسترى يا زرد مايل به سبز و داراى مصارف درمانى است.

رازیانه را در عربى: رازيانج، بذر رازيانج. فارسى: رازيانه، باديان، تخم باديان، بادتخم، جوللو، والان بزرگ. يونانى: مارويون، مارسيون، برهليا، قومارثون. رومى: شمر، شمار. مغربى: بسباس. سنسكريت: ستا، مدهوركا، مادهرى.

انگليسى:fennel fruit .لاتين:pimpinalla anisun foeniuculam vulgare.

عرق آن را در عربى ماء الرازيانج، به فارسى عرق باديان، به هندى: سونف كاركه در انگليسى:aqua foeniculi ,fennal water مى‏ نامند.

رازيانه گياه دارويى  است كه در تغذيه و صنعت عطر سازى نيز از آن استفاده فراوان به عمل مى‏ آيد، مانند آنكه از اعضاى مختلف آن در درمان بيماري ها به عنوان نيرو دهنده زياد كننده ترشحات شير و قاعده‏ آور استفاده مى‏ شود.

ميوه آن نيز به مصارف معطر ساختن اغذيه يا تهيه بعضى از ليكورها مى‏رسد، به‏ علاوه از آن نوعى صابون آرايشى ساخته مى ‏شود كه مورد توجه قرار دارد اسانس‏ گيرى نيز از ميوه ‏هاى رسيده گياه آن به عمل مى‏ آيد.

خوردن رازيانه شير را زياد مى‏ كند. رازيانه سرشار از ويتامين‏هاى‏A ,B ,C فسفر و آهك است. دم‏كرده تخم رازيانه به مقدار 15 گرم در يك ليتر آب با هر غذا يك فنجان آب صرف شود شير را زياد و سريع الهضم مى‏كند.

دم‏كرده تخم رازيانه قاعده ‏آور است براى دل درد، گاز معده و روده‏ها، يبوست مزاج در قاعده‏هاى ماهيانه مصرف آن تجويز شده است.

ريشه رازيانه هر قدر تازه باشد ادرارآورتر است. جوشانده رازيانه مقدار 25 گرم در يك ليتر آب هر وعده يك فنجان مصرف شود.

عرق رازیانه رازيانه به علت خاصيت مدرّى كه دارد براى اشخاصى كه نقرس و رماتيسم دارند و ضعيف البنيه شده‏ اند تجويز مى‏شود.

رازيانه سلسله اعصاب و دستگاه هاضمه را تقويت مى‏كند. اگر به مدت طولانى مصرف كنند كرمهاى روده را دفع مى‏كند.