سرمه کافوری

سرمه کافوری

نام‏هاى ديگر کافور: كامف- كامفر.

مشخصات:

درخت كافور، درختى است بزرگ داراى تنه صاف و قائم و تاج بزرگ. از كليه اعضاى‏

درخت،جسم سفيد و شفاف و متبلورى است با بوى تند نافذ و طعم تيز و معطر و سبكتر از آب كه از كليه اعضاى درخت كافور از جمله چوب تنه و شاخه ‏ها و برگ و بخصوص پوست آن گرفته مى ‏شود.  از جمله چوب تنه، شاخه‏ ها و برگ آن كافور گرفته مى ‏شود. درخت شبيه درخت زيرون است. تكثير درخت كافور از طريق كاشت دانه يا خوابانيدن شاخه‏ هاى آن انجام مى ‏گيرد. خود كافور ماده‏ اى است كه از جوشاندن و تبخير قطعات ريز شده ساقه، شاخه و ريشه درخت به دست مى‏ آورند.

تركيبات شيميايى:

در درخت كافور اسانس روغنى فرّار وجود دارد. در برگهاى آن در حدود 73/ 0 درصد كافور و 97/ 0 درصد كامفرول مشخص شده است. در چربى دانه ‏هاى درخت، گليسيريدهاى لوريك اسيد، كلوپريك اسيد و اولئيك اسيد مشخص شده است.

خواص- كاربرد:

در كُره از كافور به عنوان داروى ضد تشنّج و در عين حال حشره‏ كش استفاده مى‏شود.

در چين به عنوان داروى معرّق، بادشكن و ضد روماتيسم كاربرد دارد. مخلوط كافور با پمادهايى براى معالجه كچلى بكار مى ‏رود. كافور داراى مصارف درمانى عديده بوده به عنوان محرك و نيرو دهنده مراكز عصبى، حركتى و تنفسى بكار مى‏ رود. تأثير آن بر روى قلب سالم چندان محسوس نيست ولى در موارد نارسائى بدن، موجب تنظيم ضربان قلب و افزايش دامنه نوسان آن مى‏ گردد. از كافور به عنوان مقوّى قلب، ضعف مفرط، پايين آوردن درجه گرماى بدن در موارد تب و همچنين كاهش اشتهاى جنسى و به عنوان ضدعفونى كننده استفاده مى‏گردد.

خواص سرمه کافوری: درمان ضعف چشم، افتادگی پلک چشم، پیشگیری از ضعف چشم، خشک شدن چشم.

آن را با گلاب و گل سرخ كوبيده مخلوط نموده و به پيشانى بماليد. مسكّن سردرد گرم مى‏باشد.